Etappe 12 Höngen - Limbricht 20 km.
In deze etappe nemen we afscheid van Duitsland en maken een begin met de doorsteek van het smalste stukje Nederland. Daarbij worden groene pareltjes natuur aan elkaar geregen.
In Höngen leidt een smal pad tussen de huizen door direct al weer naar de bosrand met kapelletje. Ook hier weer volgen wij een beek die garant staat voor groene oevers.
In Isenbruch was er in 1510 al sprake van een aan Maria gewijde kapel. Deze werd in de 18e eeuw verbouwd en heeft net weer een nieuw wit verfje gekregen. Het lijkt wel alsof met een enorm groot mes het koor van een grotere kerk is afgesneden . . . . .
Op het land is men druk bezig met het inkuilen van gras. De Beste Boeren verpakken hun gras in een zonnig geel jasje met steun aan Kika. Maar er worden ook kunstige pyramides gebouwd die met diverse soorten folie worden afgedekt en gelockt. De tijd van de boel op z'n plaats houden met autobanden is voorbij.
We balanceren 100 m. op de Duits-Nederlandse grens, maar moeten dan toch definitief afscheid nemen van Duitsland. Het smalste stukje Nederland heet ons welkom en zegt breed genoeg te zijn om volop te genieten. Dat beleven we direct al in het IJzerenbos.
Susteren laten we rechts liggen. Door bos, langs akkerland en over een grasweg met fruitbomen worden we geleid naar de Geleenbeek. We struinen langs de beek, spotten een ijsvogel, trappen in de koeienpoep en beklimmen de gereconstrueerde stadswal van Nieuwstadt. Dan volgt een stukje wandelcorvee om een aantal wegen over te steken.
Het Limbrichterbos vergoedt al het verkeerslawaai. Hier heerst een weldadige rust. Een kronkelpaadje brengt ons naar de Bornerweg. De route gaat naar rechts, maar wij kiezen voor links om na ongeveer 500 m. de bus naar Sittard te pakken.
